پتہ پتہ اے رشکِ جناں بنیا ذرہ ذرہ اے ہمسر طور ہویا

پتہ پتہ اے رشکِ جناں بنیا ذرہ ذرہ اے ہمسر طور ہویا
کلی کلی نوں کیف و خمار آیا غنچہ غنچہ اے مست مخمور ہویا
کائنات ساری نور و نور ہائی ہنیرا کفر تے شرک دا دور ہویا
ربِ عالم دی پاک درگاہ اندر رونا دھرتی دا اے منظور ہایا
محل اج ابلیس دی آس والا تڑک تڑک کے ہے چکنا چور ہایا
جس دیا نبیاں بشارتاں رہے دیندے اوسے ہی نور دا اج ظہور ہویا

آیا پیکر جمال دا دہر اندر ساری دنیا حسین وجمیل ہوگئی
نوری لاٹ بشریت دے وچ آئی چادر خاک دی وانگ قندیل ہوگئی
آیاں حق فاران دی چوٹیاں تے مستجاب دعائے خلیل ہوگئی
منشا پورا منشیت دا ہو گیا اے کائنات دی اج تکمیل ہو گئی
مرکز آگیا حسن دے جلویاں دا ہر اک دائرہ اے نور و نور ہویا
جس دیا نبیاں بشارتاں رہے دیندے اوسے ہی نور دا اج ظہور ہویا

ظلمت موت دی چکر پئی کٹ دی سی روشن نویں سرِ شمع حیات ہوگئی
اسمِ پاک محمد دا لیندیاں ای میری جیبھ مثال نبات ہوگئی
لکھن لگیاں سوہنے دا ذکر سوہنا چمکی قلم تے روشن دوات ہوگئی
صدقہ عشق محمد دا نظم میری خاطر قدسیاں عجب سوغات ہوگئی
کیں سنیا ائیں ہاتف آواز دیندا تیری شاعرا روشن بارات ہوگئی
راتی لکھی ولادت دی نظم جیڑی اوہدی صدقے ہی تیری نجات ہوگئی

جہڑا نور احدیت دے وچ پہلو بڑیاں مدتاں سی ڈہلکاں ماردارہیا
جیہڑے شیشے نوں سامنے رکھ مولا اپنی صورت دے نقش اتاردا رہیا
جیہڑے پیارے محبوب لیے ازل توں ای کائنات دے گیسو سناردا رہیا
استقبال تے جہدے ظہور خاطر ایڈے رب پسارے پساردا رہیا
اوس مظہر رب دی اج کلے پیدا ذات ستودہ صفات ہوگئی
کہواں جھوٹ تے سڑے زبان میری ظاہر آپے ہے رب دی ذات ہوگئی

آیا فرش نو عرش کرن ہمسر دیس قدس توں پرہاندا رہن والا
حق توں وعدے فترضیٰ دے لین والا جور و ستم زمانے دا سہن والا
آیا اے بستر چٹائی داکرن ایتھے فتدلیٰ دی سیج تے بہن والا
دنیا اوتے تشریف لیاوندیا ں ای رب امتی امتی کہن والا
غم امت دے ہاہجھ ناں کدی جیڑا کسے الم دے وچ رنجور ہویا
جس دیا نبیاں بشارتاں رہے دیندے اوسے ہی نور دا اج ظہور ہویا

کامل اکمل مکمل انسان آکے انسانیت دا علم بلند کیتا
کدی نال اشارے دے بت توڑے ٹوٹے چودھویں کدی چند کیتاں
کھول دیتا توحید دا باب نوری بوہا کفر تے شرک دا بند کیتا
شفقت نال کیا اُن لگ سینے جیہڑے ظالم مغروب سی دند کیتا
صبح شام وچ شام صبح وچ ڈھل گئی عالم خوشی دے وچ مخمور ہایا
جس دیا نبیاں بشارتاں رہے دیندے اوسے ہی نور دا اج ظہور ہویا

نہ کوئی شک نہ ریب نہ شک کوئی نہ ہی گل گمان تے ظن دی اے
نقشہ کچھ تصویر محمدی دا قدرت آپ ہھتی قلم پھن دی اے
کوئی سرپھرا منے یا نہ منے ایس فلسفے نوں دینا من دی اے
جگہ جگہ میلاد کروا خالق داد چاھوندا اپنے فن دی اے
ویکھن لئی شہکار عظیم ویکھو کھٹی کل مخلوقات ہو گئی
جینے ویکھیا کیا سبحان اللہ جاری لباں تے نالے صلوٰت ہوگئی

موجودات جو زمین و آسمان دی اے مخلوقات جو عرشِ عظیم دی اے
روئے قدس محمد دی قسم مینوں ساری رونق محمد دے میم دی اے
اوہدے ارفع مقام نوں سمجھ سکے طاقت کدوں انسان شیم دی اے
جدکہ ویکھ مقام محمدی نوں عقل گم خلیل کلیم دی اے
بلکہ نبی وی نبے نے نبی اودوں اُس دی جدوں نظرِ التفات ہوگئی
لکھے صائم کی اوس دی صفت یارو ختم جہدے تے حد صفات ہوگئی